Like I always thought it would be!

Lieve lezers ;)

Daar ben ik weer!
Alweer 4 dagen op zee gehad en nog 3 te gaan voor we aankomen in Cadiz, Spanje.

27 Augustus 2009
Halifax is me heel goed bevallen en Canada is zeker zoals ik me had voorgesteld.
Ik ben weer vroeger opgestaan om te zien hoe we aankomen, maar eenmaal buiten op het dek bedachten we ons snel. Het was echt ontzettend koud buiten, ik had het gevoel dat het vroor en dat moest dan zomer voorstellen!

In mijn middag pauze zijn Juliana, Chene’ en ik Canada gaan verkennen. Dat betekent het haventje waar we zijn aangemeerd. Helaas heb je namelijk geen tijd om echt de stad zelf in te gaan, maar dit kleine stukje Canada geeft je al een hele goede indruk van hoe de mensen hier leven en zijn.
Aangezien het s’morgens zo ontzettend koud was had ik me lekker warm aangekleed met lange broek, dikke trui en dichte schoenen. Alleen na een tijdje in de zon te hebben gelopen, krijg je het dan toch wel warm en zie je dat Canada toch niet zo koud is als ik altijd dacht.
We zijn eerst naar de Superstore gegaan. Daar hebben we wat boodschappen gehaald. Ik natuurlijk weer lekker zware pakken sap, waar ik rest van mijn pauze mee heb lopen sjouwen.
Daarna zijn de we pier afgelopen waar terecht kwamen in een heel leuk vissersdorpje met veel sfeervolle restaurantjes en souvenirwinkeltjes. Hier hebben we heerlijk gegeten.

‘s Avonds zijn Juliana, Chene’, Claudia en Ik naar een grill en steak restaurant op de pier gegaan.
Hier echt de beste biefstuk ooit gegeten, met huisgemaakte patat (natuurlijk!).
Ik heb me helaas niet gewaagd aan al die levende kreeften in aquariums die je hier overall tegenkomt.
Aangezien er werd verwacht dat we het de volgende dag druk zouden krijgen en Chene’ en ik half 8 moesten beginnen, hebben we er bijtijds een eind aan gemaakt en hebben we op het schip Jacqueline nog even vergezeld met een lekkere kop thee.

28 Augustus 2009
Over de volgende dag was zeker niet geloven. Ik heb nog nooit zoveel studenten, familie EN baggage bij elkaar gezien. Chene’, Ik, Ernest (crew purser) en Lito (chief purser) zijn van het schip verhuist naar de terminal waar we alle studenten incheckten en uitleg gaven over hun ID kaart. Er stonden uitzichtloze rijen buiten het gebouw, maar het was een hele ervaring om alle studenten op hun eerste dag mee te maken. De studenten zijn ontzettend vrolijk en opgewonden over wat er gaat gebeuren en de ouders zijn vooral bezorgd.

Chene’ en ik hebben deze dag maar liefst 11 en een half uur gewerkt, maar als je bezig bent lijkt het gelukkig niet zo lang.
De nieuwe studenten, docenten en medewerkers zijn ontzettend aardig, vriendelijk en enthousiast over alles, wat het werk voor als 10 keer zo leuk maakt.

De afgelopen dagen op zee zijn nogal ruig geweest in de zin dat ik bij de receptie handen en voeten te kort kwam om alle laden en kasten dicht te houden en zelf te blijven staan. Ik werd op mijn bureau stoel heel de receptie rond gereden, maar heb gelukkig geen last meer van zeeziekte, nu alleen van blauwe plekken.

Tot het volgende verslag en blijven schrijven en mailen allemaal.
Ik kom steeds dichter bij huis dus als ik in Spanje ben gaan we even lekker goedkoop bellen ;)

Ik mis jullie en dikke kus