25 Days to go!!

Lieve allemaal,

Ik dacht maar weer even een berichtje, is alweer een tijdje geleden.

De laatste keer dat ik wat heb laten weten was na Oud en Nieuw dus hier in het kort de update van de laatste paar weken.

Op 5 Januari had ik mijn ochtenddienst ingeruild voor de middagdienst en zijn Alfonso en ik naar La Bufadora ookwel The Blowhole geweest.
Hiervoor hadden we de dag ervoor een busje voor half 8 geregeld. Deze zou ons voor 35 dollar heen en terug brengen, wat we met een taxi niet zouden kunnen doen.

Wij dus heerlijk vroeg opgestaan, ons warm aangekleed en na een half uurtje rijden kwamen we aan bij La Bufadora.
Omdat er op dit moment geen passagiersschip (wij hadden namelijk geen gasten aanboord) in Ensenada lag, waren alle winkels hier gesloten. Deze attracties gaan eigenlijk alleen open als er veel gasten in Ensenada zijn.
Voor ons niet erg want het was heerlijk rustig en je krijgt geen vreemde mensen in je foto’s.
We hebben een stukje gelopen en van het prachtige uitzicht op de rotsen en de zee genoten. Als je dan uiteindelijk aankomt bij ‘the Blowhole’ is het wel een heel mooi gezicht, maar zou je daarna zeggen “Is this it!”. Dan moet je net iets langer wachten en krijg je een lading water over je heen haha.
Was echt heel gaaf om te zien hoe hoog dat water ook echt spuit. Heb er een heel leuk filmpje van gemaakt dat jullie natuurlijk allemaal te zien krijgen als ik thuis kom.

Na een heleboel mooie foto’s te hebben gemaakt en heerlijke Churros te hebben gegeten zijn we uiteindelijk terug gegaan en heb ik van 12.00 tot 19.30 gewerkt. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik tot 20.00 uur zou werken, maar er was een dinner voor de kapitein waarvoor alle officers en staff waren uitgenodigd.
Dit betekende dus een avond heerlijk op het schip eten. We kregen 4 gangen aangeboden en bij elke gang kon je kiezen uit 2 gerechten. We hadden een heerlijke garnalen cocktail waarvan ik er uiteindelijk 2 ophad (laten we zeggen ipv de soep), geen idee wat het hoofdgerecht was, maar zeker smakelijk en als toetje een heerlijke chocolade creme brulee.

Op 7 januari kwamen we aan in San Diego en hier begon ook mijn nieuwe dienst namelijk de nachtdienst. We gaan weer gezellig 10 uur per dag werken wat dus voor mij betekend van 22.00 tot 08.00 achter elkaar werken.

Op 8 januari zijn Alfonso en ik naar het museum van de USS Midway battle ship geweest. Deze lag meteen tegenover ons schip dus was heel makkelijk om hier even een paar uurtje rond te kijken.
Voor mij was het vooral leuk om foto’s te maken, maar voor Alfonso heel interessant.
De volgende dag kwamen alle gasten voor de Reunion cruise aan boord. Dit is dus een reunie voor alle oud studenten en leraren. Voor hun heel leuk aangezien ze echt alles kunnen doen en laten, voor ons wat minden want alles dat ze doen is drinken.
Niet echt een rustige nachtdienst, maar het is gelukkig maar voor 3 dagen.

Op 11 januari zijn we voor 1 dagje aangekomen in Cabo San Lucas, Mexico.
Eerst even een paar uurtjes geslapen, maar je kan natuurlijk niet een hele dag in Cabo zijn zonder van het zonnetje te genieten.
Rond 12 uur met Corika, Kassie en Honey met de tenderboot naar Cabo gegaan.
We liggen hier een eindje van het land vandaan en worden met tenderboats (reddingsboten) naar het eiland gebracht.
Hier eerst even wat souveniers aangeschaft wat dus geen pretje is. Alles is hier gericht op toeristen en dan vooral rijke Americanen dus voor ons arme meiden is het allemaal echt niet te betalen. Een leuke magneet was net te doen ;). Ik had een leuke deal gemaakt met een mexicaan genaamd Carlos om ons naar het strand te brengen. Dat gaat hier allemaal met kleine vissersbootjes aangezien dat de snelste manier is.
Op het strand meteen een strandtentje opgezocht, een drankje en wat te snacken besteld en een heerlijke duik genomen.
Is wel wat anders om op het strand te liggen zonnen terwijl het bij jullie aan het vriezen was hahah (sorry;))

Op tijd weer teruggegaan om toch nog even te kunnen slapen voor de nachtdienst voor mij weer begon en we weer op weg gingen naar San Diego.

Dit laatste dagje in San Diego was mijn plan eigenlijk om naar de Dierentuin te gaan, maar hier was helaas niet genoeg tijd voor. Hier ga ik even in China voor kijken.
We met Alfonso heerlijke sushi gaan eten. Was een heel gezellig restaurantje waar je vanalles qua sushi kon bestellen voor helemaal niet veel geld.

Hierna voor 4 dagen terug naar Ensenada om de studenten voor het volgende semester op te halen. Hier alleen nog de laatste boodschappen zoals champoo gehaald aangezien dat hier een stuk goedkoper was en lekker voor de laatste keer hier Tacos gegeten.
Krijg er al weer trek van!!

Op 17 januari zijn we opweg gegaan naar Hawaii en dit waren echt de slechtste 6 zeedagen tot nu toe. Elke paar minuten vlogen alle laden en kasten open en kon je deze weer opnieuw dichttapen. In mijn nachtdienst had ik niet een tijd om zeeziek te worden, aangezien ik de hele tijd bezich was alles vast te houden.
Een paar voorbeelden van hoe erg het was zijn dat de printer (echt een gigantisch ding) van de ene kan van het kantoor tegen de andere muur aan knalde, deze moest ik dus tegenhouden wat ik in mijn eentje niet kon. Dus maar wat hulp van een paar mannen ingeschakeld om dat ding op de grond te zetten waar die een stuk steviger staat.
Daarnaast was de frisdrankmachine in de crew mess omgevallen waardoor de waterslang was gebroken en het water echt overal naartoe spuite. Gelukkig dat er iemand toevallig ging kijken anders had echt alles ondergelopen. De fitness apparatuur schoof overal naartoe en echt alle boeken zijn uit de bibliotheek gevlogen.En dit allemaal leuk in de nachtdienst wanneer er maar iets van 5 schoonmakers aan het werk zijn.
Je kan denk ik wel begrijpen hoe blij ik was om weer land te zien en hier met beide benen veilig op te staan.

Op 25 januari zijn we aangekomen in Hilo, Hawaii. Hier is jammer genoeg niks te beleven behalve om naar de Walmart te gaan hahaha.
Hier wel voor de laatste keer voor hij naar huis gaat met Alfonso uit eten gegaan.
Heerlijk bij de Chinees gegeten, maar ik moet wel zeggen dat de komende maanden geen chinees eten meer kan zien, wat niet echt uitkomt aangezien de volgende landen Japan en China zijn.

Vandaag, 27 januari moet ik toch echt afscheid nemen van Alfonso wat toch wel moeilijk is, maar we houden contact. Hopelijk zie ik hem weer over 3 (super lange) maaden als hij ook weer terug komt aanboord.

Morgen ga ik iets super spannends doen. Wilde het eerst niet zeggen want wil niemand een hartaanval bezorgen, maar ik ga skydiven. Haha super eng maar ik heb er ook ontzettend veel zin in.
Meteen om 08.00 uit mijn werk worden opgehaald. We hebben een pakket genomen waar er ook foto’s en een film worden gemaakt dus die krijgen jullie natuurlijk meteen te zien.

Mijn volgende verhaal zal dus snel volgen over hoe dit avontuur is afgelopen.

Kan niet wachten om weer heerlijk thuis te zijn.
Nog 25 daagjes!!!!

Dikke kus Denise